W koÅ›ciele parafialnym w Canceladzie, w Hiszpanii, od 27 stycznia 2004 roku trwa caÅ‚odobowa adoracja. NiedÅ‚ugo minie 10 lat! To prawdziwy cud! Cud Eucharystii w sercu niedużego miasteczka, w najmniejszej parafii Å›ródziemnomorskiej na Costa del Sol…
Jak to siÄ™ zaczęło? W lipcu 2003 r. znalazÅ‚em siÄ™ w Medjugorju, w którym uczestniczyÅ‚em w miÄ™dzynarodowych rekolekcjach kapÅ‚aÅ„skich. Pewnego dnia wchodziliÅ›my na górÄ™ Kriżevac, aby odprawić drogÄ™ krzyżowÄ…. WyruszyliÅ›my o 6 rano, a podejÅ›cie trwaÅ‚o 3 godziny. Podczas drogi modliliÅ›my siÄ™ i Å›piewaliÅ›my, wÄ™drujÄ…c od stacji do stacji. Na szczycie znajduje siÄ™ ogromny krzyż, który góruje nad regionem – ma osiem i póÅ‚ metra, jest widoczny ze wszystkich stron i zostaÅ‚ wniesiony w 1933 roku, aby upamiÄ™tnić zbawczÄ… mÄ™kÄ™ i Å›mierć Chrystusa. To tam my, księża, spowiadaliÅ›my siÄ™ nawzajem.
ZejÅ›cie trwaÅ‚o dwie godziny. Bardzo chciaÅ‚o mi siÄ™ pić, ale nie miaÅ‚em pieniÄ™dzy, żeby kupić sobie coÅ› zimnego. UsiadÅ‚em obok pewnego argentyÅ„skiego ksiÄ™dza, Justa Antonia Lofeudo, który zapytaÅ‚ mnie, czy nie chciaÅ‚bym iść czegoÅ› siÄ™ napić. Kiedy powiedziaÅ‚em mu, że nie mam pieniÄ™dzy, zaprosiÅ‚ mnie na butelkÄ™ wody. ZaczÄ™liÅ›my rozmawiać i okazaÅ‚o siÄ™, że ów kapÅ‚an jest gÅ‚osicielem Wieczystej Adoracji NajÅ›wiÄ™tszego Sakramentu. Nagle spojrzaÅ‚em na niego i powiedziaÅ‚em: „Przyjacielu, to jest wyjÄ…tkowa woda, nie tylko dla mnie, to woda, która daje życie, to jest woda dla mojej parafii”…
JeÅ›li Pan Jezus mówi w PiÅ›mie ÅšwiÄ™tym, by nie brać ze sobÄ… pieniÄ™dzy na drogÄ™, mówi to z konkretnego powodu. Ten kapÅ‚an podarowaÅ‚ mi wodÄ™ żywÄ…! Pan mówi: „Wszyscy spragnieni przyjdźcie do wody, przyjdźcie, choć nie macie pieniÄ™dzy” (KsiÄ™ga Izajasza 55,1); „Kto zaÅ› bÄ™dzie piÅ‚ wodÄ™, którÄ… Ja mu dam, nie bÄ™dzie pragnÄ…Å‚ na wieki, lecz woda, którÄ… Ja mu dam, stanie siÄ™ w nim źródÅ‚em wody wytryskujÄ…cej ku życiu wiecznemu” (Ewangelia wg Å›w. Jana 4,14).
ZaprosiÅ‚em ks. Justa, aby przyszedÅ‚ wieczorem do hotelu, w którym byÅ‚em zakwaterowany razem z osobami z mojej parafii: LolitÄ… i Mercedes. WytÅ‚umaczyÅ‚ nam swojÄ… misjÄ™ i wszystko to, co zwiÄ…zane jest z NieustajÄ…cÄ… AdoracjÄ… NajÅ›wiÄ™tszego Sakramentu. ByliÅ›my pod wrażeniem, ale też czuliÅ›my siÄ™ nieco zakÅ‚opotani, ponieważ rozpoczÄ™cie tego dzieÅ‚a w naszej parafii nie wydawaÅ‚o siÄ™ nam proste. Przede wszystkim nasz niepokój budziÅ‚a adoracja w godzinach nocnych. KsiÄ…dz Justo to wyczuÅ‚ i powiedziaÅ‚ bardzo ważnÄ… rzecz (podobnie jak archanioÅ‚ Gabriel powiedziaÅ‚ Maryi): „Nie kÅ‚opoczcie siÄ™, usiÅ‚ujÄ…c znaleźć rozwiÄ…zanie dla wszystkich trudnoÅ›ci, które napotkacie. Jedyne, czego potrzeba, to proboszcz, który powie maryjne „tak”… Kiedy ksiÄ…dz jest gotowy otworzyć swój koÅ›cióÅ‚ we dnie i w nocy, Pan zrobi caÅ‚Ä… resztÄ™. Nie trzeba siÄ™ przejmować poszukiwaniem osób do adoracji nocnej – to Pan zajmie siÄ™ przyprowadzeniem ich z najmniej spodziewanych miejsc i wypeÅ‚ni koÅ›cióÅ‚ ludźmi. Potrzeba tylko jednego: proboszcz musi powiedzieć swoje „tak”.
SpojrzeliÅ›my na siebie i ja, jako proboszcz, w imieniu caÅ‚ej parafii powiedziaÅ‚em za MaryjÄ…: „fiat, niech siÄ™ tak stanie”. Natychmiast zrozumieliÅ›my, że Cancelada jest miejscem gotowym na przyjÄ™cie bÅ‚ogosÅ‚awieÅ„stwa, jakim jest Wieczysta Adoracja NajÅ›wiÄ™tszego Sakramentu w dzieÅ„ i w nocy, 24 godziny na dobÄ™, ale brakowaÅ‚o najważniejszego – przygotowania na to wydarzenie serc jej mieszkaÅ„ców. ArchanioÅ‚ miaÅ‚ już „fiat” proboszcza i przedstawicielek parafii – Å›wiadków pielgrzymki, teraz potrzebowaÅ‚ jeszcze „fiat” wiernych z Cancelady.
WypowiedzieliÅ›my je wszyscy pod koniec sierpnia, na Mszy Å›wiÄ™tej odpustowej ku czci Serca Maryi. W ostatnie niedziele sierpnia i pierwsze niedziele wrzeÅ›nia przyjechaÅ‚ do nas ks. Justo i podczas Mszy Å›w. gÅ‚osiÅ‚ przepiÄ™kne homilie o Wieczystej Adoracji. Jego sÅ‚owa byÅ‚y poruszajÄ…ce i pÅ‚ynÄ…Å‚ z nich niezwykÅ‚y pokój. PodkreÅ›laÅ‚, że Cancelada jest miejscem wybranym przez Boga do wielkich rzeczy. Razem z ksiÄ™dzem misjonarzem wziÄ™liÅ›my siÄ™ do pracy i rozpoczÄ™liÅ›my to dzieÅ‚o, celebrujÄ…c Msze Å›w. w Canceladzie i w innych miejscach. KsiÄ…dz Justo gÅ‚osiÅ‚ sÅ‚owo i zbieraliÅ›my deklaracje od przyszÅ‚ych adorujÄ…cych. Wspólnie z Mercedes i LolitÄ… odwiedzaliÅ›my rodziny i chodzÄ…c od domu do domu, gÅ‚osiliÅ›my katechezÄ™ o rzeczywistej obecnoÅ›ci Jezusa w Hostii i Jego cudownym dziaÅ‚aniu w miejscu adoracji. ZapraszaliÅ›my do wÅ‚Ä…czenia siÄ™ w adoracjÄ™ i wybieraliÅ›my godziny w tygodniu, w których konkretne osoby mogÅ‚yby przebywać z Jezusem.
Ile radoÅ›ci sprawiÅ‚y nam pozytywne odpowiedzi tak wielu osób, cudownych i szczodrych dla Boga, które postanowiÅ‚y ofiarować swój czas, by Go adorować! Aby rozpocząć adoracjÄ™ i móc pozostawić otwarte drzwi koÅ›cioÅ‚a bez przerwy w dzieÅ„ i w nocy, konieczne byÅ‚o znalezienie parafian na 168 godzin adoracji w tygodniu…
Bardzo przypominaÅ‚o mi to TihalinÄ™, zagubionÄ… na mapie byÅ‚ej JugosÅ‚awii wioskÄ™ w pobliżu Mostaru. Te dwie historie sÄ… bardzo podobne, choć dzieli je 20 lat. Ojciec Jozo, proboszcz parafii Medjugorje, przybyÅ‚ do Tihaliny po póÅ‚torarocznym pobycie w wiÄ™zieniu. W tutejszym koÅ›ciele znajduje siÄ™ wyróżniajÄ…ca siÄ™ szczególnym piÄ™knem figura Maryi, której koszt byÅ‚ porównywalny z kosztami budowy koÅ›cioÅ‚a. StaÅ‚o siÄ™ tak za sprawÄ… wÅ‚adz, które figurÄ™ zamówionÄ… przez proboszcza we WÅ‚oszech, wykonanÄ… wedÅ‚ug opisu dzieci widzÄ…cych MaryjÄ™ w Medjugorju, zatrzymaÅ‚y na granicy i zażądaÅ‚y bardzo wysokiego cÅ‚a, tak by nie można go byÅ‚o opÅ‚acić i aby figura nigdy nie stanęła w parafii. Wtedy to dokonaÅ‚o siÄ™ coÅ› wyjÄ…tkowego – mieszkaÅ„cy wioski wziÄ™li nadgodziny i pracowali, by figurÄ™ opÅ‚acić, odzyskać z granicy i zabrać do koÅ›cioÅ‚a.
RozważajÄ…c to, pomyÅ›laÅ‚em: „Czy dzisiaj bylibyÅ›my w stanie okazać takÄ… miÅ‚ość do Niepokalanej? Czy my – księża – mielibyÅ›my obecnie takÄ… siÅ‚Ä™, by prosić o podobne poÅ›wiÄ™cenie?”… Kiedy odkryÅ‚em podobieÅ„stwo w obu tych historiach (podjÄ™cie dodatkowych godzin pracy – oddanie swego czasu na adoracjÄ™), poczuÅ‚em ogromnÄ… radość. PowiedziaÅ‚em sobie: „Cancelada jest wybrana przez Boga. Bez wÄ…tpienia Pan chce tu dokonać wielkich rzeczy”. DziÄ™ki dodatkowym godzinom pracy bezinteresownie ofiarowanym przez parafian także tutaj w pocie czoÅ‚a zostaÅ‚ wzniesiony koÅ›cióÅ‚. ByÅ‚ zbudowany przez ojców i synów, którzy dzisiaj sÄ… dziadkami i ojcami. DzieÅ‚o to zrealizowano na terenie podarowanym parafii przez rodzinÄ™ Romero Martín, która bardzo pragnęła, by Cancelada miaÅ‚a swój koÅ›cióÅ‚. Firmy usÅ‚ugowe, budowlane, gipsujÄ…ce, a także zajmujÄ…ce siÄ™ renowacjÄ… i wystrojem wnÄ™trz udzieliy swojej pomocy – zawsze szczodrej, bezinteresownej i na czas. W tej wÅ‚aÅ›nie Å›wiÄ…tyni od 27 stycznia 2004 roku trwamy na caÅ‚odobowej adoracji. NiedÅ‚ugo minie 10 lat! To prawdziwy cud! Cud Eucharystii w sercu pewnego miasteczka, w najmniejszej parafii Å›ródziemnomorskiej na Costa del Sol. Pan zwraca swoje oczy ku najmniejszym, biednym i sÅ‚abym tak, jak wejrzaÅ‚ na stajenkÄ™ betlejemskÄ… w najmniejszym miasteczku na ziemi, które oznacza dom chleba. Tam siÄ™ narodziÅ‚ Jezus Chrystus, prawdziwy Bóg i prawdziwy czÅ‚owiek, Chleb Betlejemski, Chleb Eucharystyczny, i tam byÅ‚ adorowany przez pasterzy i królów. A teraz staÅ‚ siÄ™ najważniejszym mieszkaÅ„cem Cancelady!
Pan wyszedÅ‚ z wiÄ™zienia na zawsze, popÄ™kaÅ‚y zamki, otworzyÅ‚y siÄ™ bramy zÅ‚otego tabernakulum, Jezus wyszedÅ‚ i zamieszkaÅ‚ na oÅ‚tarzu w monstrancji, widzialny. Zamki w drzwiach naszego koÅ›cioÅ‚a także popÄ™kaÅ‚y i odtÄ…d wszyscy możemy wchodzić tam zawsze, w dzieÅ„ i w nocy. Od tego cudownego dnia Pan Jezus już nigdy nie jest sam, zawsze ktoÅ› z Nim przebywa. Nie znaÅ‚em wczeÅ›niej wielu tych osób, a teraz znam prawie wszystkich. Nie szukaliÅ›my ich, ale staÅ‚o siÄ™ tak, jak powiedziaÅ‚ ks. Justo: Bóg ich przyprowadziÅ‚. On sam zaprasza osoby chÄ™tne do adoracji ze wszystkich miasteczek Costy del Sol! Od Malagi po Algeciras. Przyprowadza na adoracjÄ™ NajÅ›wiÄ™tszego Sakramentu ludzi z caÅ‚ego Å›wiata, którzy przyjeżdżajÄ… do Cancelady na odpoczynek.
To cudowne wejść do koÅ›cioÅ‚a o póÅ‚nocy i spotkać koreaÅ„skÄ… rodzinÄ™ klÄ™czÄ…cÄ… przed Panem czy o poranku zauważyć chÅ‚opaka w odblaskowym uniformie z firmy oczyszczania miasta, adorujÄ…cego Jezusa na godzinÄ™ przed rozpoczÄ™ciem pracy, lub też spostrzec rybaka z San Pedro de Alcántara, który w drodze na aukcjÄ™ rybnÄ… zatrzymuje siÄ™ w Canceladzie na godzinnÄ… adoracjÄ™…
Jedynym źródÅ‚em szczęścia, uzdrowienia, miÅ‚oÅ›ci i peÅ‚ni życia jest Jezus obecny w NajÅ›wiÄ™tszym Sakramencie. Jeżeli ludzie z wiarÄ… przychodzÄ… do Niego, to Jezus dokonuje w ich życiu niesamowitej przemiany, uzdrawia, bÅ‚ogosÅ‚awi, wybacza i ewangelizuje. Również my, posÅ‚ugujÄ…cy w tym koÅ›ciele, czujemy siÄ™ uzdrawiani, kochani, bÅ‚ogosÅ‚awieni i doÅ›wiadczamy przebaczenia.
Kiedy czÅ‚owiek radykalnie zerwie z wszelkim grzechem, zaufa caÅ‚kowicie MiÅ‚osierdziu Boga, odda Jezusowi należnÄ… Mu chwaÅ‚Ä™, cześć i uwielbienie, wtedy Jezus w ludzkim sercu ustanawia swoje Królestwo. A jest to królestwo sprawiedliwoÅ›ci i pokoju, Å›wiÄ™toÅ›ci i Å‚aski, miÅ‚oÅ›ci i prawdy. Tylko Jezus Chrystus przynosi Å›wiatÅ‚ość, braterstwo, pokój w rodzinach, sprawia, że rozbite małżeÅ„stwa Å‚Ä…czÄ… siÄ™ na nowo, a wioski powstajÄ… do nowego życia w miÅ‚oÅ›ci do Boga i bliźniego. Å»ycie w Å‚asce uÅ›wiÄ™cajÄ…cej, zachowywanie Bożych przykazaÅ„ przynosi także rozkwit życia parafialnego.
Adoracja staÅ‚a siÄ™ sposobem mojego osobistego życia i życia caÅ‚ej parafii. DoÅ›wiadczam pokoju, rzucajÄ…c siÄ™ w ramiona Pana. Wiem, że On robi wiÄ™cej od tego, co ja sam mógÅ‚bym uczynić w ramach apostolatu. Odpoczywam, widzÄ…c, że to Pan jest tym, który dziaÅ‚a.
ks. Luis
Na podstawie świadectwa wygłoszonego przez ks. Luisa na Kongresie Eucharystycznym w Rzymie
tłum. Agnieszka Kańduła, Xavier Bordas Cornet
oprac. M. Radomska
Adorować Jezusa – oprzeć gÅ‚owÄ™ na Jego piersi
BÅ‚ogosÅ‚awiony Jan PaweÅ‚ II zachÄ™ca nas do adorowania NajÅ›wiÄ™tszego Sakramentu. Pisze: „Kult, jakim otaczana jest Eucharystia poza MszÄ… Å›w., ma nieocenionÄ… wartość w życiu KoÅ›cioÅ‚a. Jest on Å›ciÅ›le zwiÄ…zany ze sprawowaniem Ofiary eucharystycznej. Obecność Chrystusa pod Å›wiÄ™tymi postaciami, które sÄ… zachowane po Mszy Å›w. – obecność, która trwa, dopóki istniejÄ… postaci chleba i wina – wywodzi siÄ™ ze sprawowania Ofiary i sÅ‚uży Komunii sakramentalnej i duchowej. Jest wiÄ™c zadaniem pasterzy KoÅ›cioÅ‚a, aby również poprzez wÅ‚asne Å›wiadectwo zachÄ™cali do kultu eucharystycznego, do trwania na adoracji przed Chrystusem obecnym pod postaciami eucharystycznymi, szczególnie podczas wystawienia NajÅ›wiÄ™tszego Sakramentu.
PiÄ™knie jest zatrzymać siÄ™ z Nim i jak umiÅ‚owany UczeÅ„ oprzeć gÅ‚owÄ™ na Jego piersi (por. J 13,25), poczuć dotkniÄ™cie nieskoÅ„czonÄ… miÅ‚oÅ›ciÄ… Jego Serca. Jeżeli chrzeÅ›cijaÅ„stwo ma siÄ™ wyróżniać w naszych czasach przede wszystkim »sztukÄ… modlitwy«, jak nie odczuwać odnowionej potrzeby dÅ‚uższego zatrzymania siÄ™ przed Chrystusem obecnym w NajÅ›wiÄ™tszym Sakramencie na duchowej rozmowie, na cichej adoracji w postawie peÅ‚nej miÅ‚oÅ›ci? Ileż to razy, moi drodzy Bracia i Siostry, przeżywaÅ‚em to doÅ›wiadczenie i otrzymaÅ‚em dziÄ™ki niemu siÅ‚Ä™, pociechÄ™ i wsparcie! (…) Eucharystia jest nieocenionym skarbem: nie tylko jej sprawowanie, lecz także jej adoracja poza MszÄ… Å›w. pozwala zaczerpnąć z samego źródÅ‚a Å‚aski” (EE 25).