Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
MiÅ‚ujcie siÄ™! 5/2008 → Temat numeru
SÅ‚owo Boże, które staje siÄ™ ciaÅ‚em
ÅšwiÄ™tujÄ…c każdego roku fakt narodzenia Jezusa Chrystusa, trzeba sobie na nowo uÅ›wiadamiać, że to wydarzenie caÅ‚kowicie przerasta swój historyczny wymiar, ponieważ porzÄ…dkuje caÅ‚y kosmos oraz nadaje sens życiu i Å›mierci każdego czÅ‚owieka.
ÅšwiÄ™ty PaweÅ‚ pisze, że w tajemnicy Wcielenia Syna Bożego wypeÅ‚nia siÄ™ Boże postanowienie, które Bóg przedtem powziÄ…Å‚ w Chrystusie „dla dokonania peÅ‚ni czasów, aby wszystko na nowo zjednoczyć w Chrystusie jako GÅ‚owie: to, co w niebiosach, i to, co na ziemi” (Ef 1, 10). Prawdziwy Bóg dlatego staje siÄ™ prawdziwym czÅ‚owiekiem, ażeby wyzwolić ludzkość z niewoli grzechu i Å›mierci, przywrócić harmoniÄ™ w caÅ‚ym kosmosie, naruszonÄ… przez grzech. We Wcieleniu Syn Boży, wspóÅ‚istotny Ojcu, Bóg z Boga, który jest „odblaskiem Jego chwaÅ‚y i odbiciem Jego istoty” (Hbr 1, 3), bierze na siebie grzechy wszystkich ludzi, aby przez swojÄ… Å›mierć i zmartwychwstanie dokonać ostatecznego zwyciÄ™stwa nad szatanem, grzechem i Å›mierciÄ…, dopeÅ‚nić dzieÅ‚a stworzenia – odkupienia ludzkoÅ›ci i caÅ‚ego wszechÅ›wiata.
„SÅ‚owo staje siÄ™ ciaÅ‚em” (J 1, 14), aby dać każdemu czÅ‚owiekowi możliwość udziaÅ‚u w życiu i miÅ‚oÅ›ci Boga Trójjedynego. DostÄ™p do życia wiecznego otrzymujemy przez wiarÄ™ w Jezusa Chrystusa – że jest On prawdziwym Bogiem, który „dla nas i naszego zbawienia” staÅ‚ siÄ™ prawdziwym czÅ‚owiekiem. Pan Jezus mówi: „ZaprawdÄ™, zaprawdÄ™ powiadam wam: Kto [we Mnie] wierzy, ma życie wieczne” (J 6, 47); „Kto uwierzy i przyjmie chrzest, bÄ™dzie zbawiony; a kto nie uwierzy, bÄ™dzie potÄ™piony” (Mk 16, 16); „Kto sÅ‚ucha sÅ‚owa mego i wierzy w Tego, który Mnie posÅ‚aÅ‚, ma życie wieczne i nie idzie na sÄ…d, lecz ze Å›mierci przeszedÅ‚ do życia” (J 5, 24). Aby uczestniczyć w życiu Boga, trzeba siÄ™ powtórnie narodzić: „jeÅ›li siÄ™ ktoÅ› nie narodzi z wody i z Ducha, nie może wejść do królestwa Bożego” (J 3, 5). Od momentu tego nowego narodzenia życie wieczne jest już w nas obecne: „Kto wierzy w Syna, ma życie wieczne; kto zaÅ› nie wierzy Synowi, nie ujrzy życia, lecz grozi mu gniew Boży” (J 3, 36). Å»ycie wieczne pochodzi wiÄ™c od Boga. Jest ono dla nas dostÄ™pne w Jego Synu Jezusie Chrystusie, który jest i dziaÅ‚a w swoim KoÅ›ciele, a szczególnie w sakramentach pokuty i Eucharystii. Å»ywa wiara w Jezusa Chrystusa oznacza przyjÄ™cie życia wiecznego: „To bowiem jest wolÄ… Ojca mego, aby każdy, kto widzi Syna i wierzy w Niego, miaÅ‚ życie wieczne. A Ja go wskrzeszÄ™ w dniu ostatecznym” (J 6, 40); „Bóg daÅ‚ nam życie wieczne, a to życie jest w Jego Synu. Ten, kto ma Syna, ma życie, a kto nie ma Syna Bożego, nie ma też i życia. O tym napisaÅ‚em do was, którzy wierzycie w imiÄ™ Syna Bożego, abyÅ›cie wiedzieli, że macie życie wieczne” (1 J 5, 11-13) – pisze Å›w. Jan ApostoÅ‚.
W tajemnicy Bożego Narodzenia odkrywamy również radosnÄ… prawdÄ™, która mówi nam o tym, że stajÄ…c siÄ™ prawdziwym czÅ‚owiekiem, Pan Bóg „zjednoczyÅ‚ siÄ™ jakoÅ› z każdym czÅ‚owiekiem” (Gaudium et spes, 22). DziÄ™ki tajemnicy Wcielenia każda istota ludzka ma nieskoÅ„czonÄ… godność dziecka Bożego i niezbywalne prawo do wolnoÅ›ci sumienia oraz do życia, od momentu poczÄ™cia aż do naturalnej Å›mierci. O godnoÅ›ci i wartoÅ›ci czÅ‚owieka decyduje jego czÅ‚owieczeÅ„stwo, które jest Å›wiÄ™te, ponieważ zjednoczony jest z nim sam Jezus Chrystus. O godnoÅ›ci czÅ‚owieka nie decyduje jego status spoÅ‚eczny, iloraz inteligencji, stan zdrowia, zamożność czy kolor skóry. Tak samo cenny i kochany przez Boga jest czÅ‚owiek dopiero co poczÄ™ty w Å‚onie matki, jak i osoba dorosÅ‚a, profesor uniwersytetu i czÅ‚owiek umysÅ‚owo upoÅ›ledzony, żebrak i milioner itd. O wartoÅ›ci czÅ‚owieka decyduje fakt, że zjednoczony jest z nim Jezus, który pragnie przeprowadzić go przez wszystkie doÅ›wiadczenia życiowe, przez cierpienie i Å›mierć do peÅ‚ni szczęścia w niebie.
Tajemnica Bożego Narodzenia ciÄ…gle staje siÄ™ dla nas obecna. Jezus Chrystus – wcielony Bóg – nieustannie przychodzi do „swojej wÅ‚asnoÅ›ci” i, niestety, nadal sÄ… tacy, którzy – tak jak w Betlejem – nie chcÄ… Go przyjąć, nie chcÄ… w Niego uwierzyć i podporzÄ…dkować swoje życie wymaganiom Ewangelii (por. J 1, 11). Tylko w czÅ‚owieku, który podejmuje trud życia wiarÄ… na co dzieÅ„, który trwa na codziennej modlitwie, podnosi siÄ™ z każdego upadku w sakramencie pokuty i przyjmuje Jezusa w Eucharystii, „wypeÅ‚nia siÄ™ tajemnica Bożego Narodzenia, cud SÅ‚owa Bożego, które staje siÄ™ ciaÅ‚em” (Å›w. Edyta Stein).