Jeżeli znaków i cudów nie zobaczycie, nie uwierzycie (J 4, 48)
Autor: ks. Mieczysław Piotrowski TChr,
MiÅ‚ujcie siÄ™! 2/2007 → Temat numeru
ÅšwiÄ™ci sÄ… czytelnymi znakami obecnoÅ›ci i dziaÅ‚ania niewidzialnego Boga. Za ich poÅ›rednictwem Jezus Chrystus nieustannie dokonuje różnych cudów i znaków, poprzez które wzywa nas do nawrócenia. OdpowiadajÄ…c na liczne proÅ›by czytelników po publikacji artykuÅ‚ów o Å›w. Charbelu Makhloufie w nrze 5-2006 r., pragniemy przedstawić inne nadzwyczajne fakty zwiÄ…zane z jego osobÄ….
ÅšwiÄ™ty Charbel Makhlouf urodziÅ‚ siÄ™ w 1828 r. w miejscowoÅ›ci Beqaafra, na póÅ‚nocy Libanu. W wieku 23 lat wstÄ…piÅ‚ do nowicjatu maronickiego klasztoru, gdzie w 1853 r. zÅ‚ożyÅ‚ pierwsze Å›luby zakonne. Po skoÅ„czeniu seminarium w 1859 r. otrzymaÅ‚ Å›wiÄ™cenia kapÅ‚aÅ„skie. W swoim monastycznym życiu caÅ‚kowicie oddaÅ‚ siÄ™ do dyspozycji Chrystusa, rezygnujÄ…c ze wszystkiego, co mogÅ‚oby przeszkodzić mu w jego nieustannej modlitwie, pracy i milczeniu. W 1875 r. przeniósÅ‚ siÄ™ do pustelni Å›w. Å›w. Piotra i PawÅ‚a, w której pozostaÅ‚ aż do swojej Å›mierci w dniu 16 grudnia 1898 r.
Już podczas ziemskiego życia odnotowano wiele cudów przypisywanych jego wstawiennictwu. Przez 45 dni od pogrzebu z jego grobu promieniowaÅ‚o tajemnicze Å›wiatÅ‚o, które byÅ‚o widoczne w caÅ‚ej okolicy. Po otwarciu grobu okazaÅ‚o siÄ™, że ciaÅ‚o Pustelnika pozostaÅ‚o nienaruszone, ponadto wypÅ‚ywaÅ‚a z niego tajemnicza ciecz oraz roznosiÅ‚ siÄ™ wspaniaÅ‚y zapach. Eksperci, naukowcy i lekarze, nie sÄ… w stanie wyjaÅ›nić pochodzenia tych dziwnych zjawisk. W roku 1950, a nastÄ™pnie w 1952 ponownie otwarto jego grób i znaleziono ciaÅ‚o mnicha, które wyglÄ…daÅ‚o jak żywe. 5 grudnia 1965 r. papież PaweÅ‚ VI beatyfikowaÅ‚, a 9 października 1977 r. kanonizowaÅ‚ o. Charbela Makhloufa. Od tamtej pory tÅ‚umy pielgrzymów przybywajÄ… do grobu ÅšwiÄ™tego Pustelnika, gdzie wielu z nich doznaÅ‚o i ciÄ…gle doznaje cudownych uzdrowieÅ„ duszy i ciaÅ‚a.
Tajemnicze zdjęcie św. Charbela
Od momentu wstÄ…pienia Charbela do klasztoru nikt, poza jego zakonnymi wspóÅ‚braćmi, nie widziaÅ‚ jego twarzy i nikt go nie fotografowaÅ‚. 8 maja 1950 r., w dniu urodzin ÅšwiÄ™tego Pustelnika, czterech misjonarzy maronickich przybyÅ‚o z pielgrzymkÄ… do jego grobu. Po modlitwie zrobili sobie tam grupowe zdjÄ™cie razem ze strażnikiem pilnujÄ…cym miejsca spoczynku o. Charbela. Po wywoÅ‚aniu kliszy okazaÅ‚o siÄ™, że na zdjÄ™ciu obok misjonarzy znajduje siÄ™ postać tajemniczego mnicha z biaÅ‚Ä… brodÄ… i kapturem na gÅ‚owie. Eksperci wykluczyli, że jest to fotomontaż. Najstarsi mnisi, którzy znali Å›w. Charbela, rozpoznali, że to jest wÅ‚aÅ›nie on i że tak wÅ‚aÅ›nie wyglÄ…daÅ‚ w ostatnich latach swojego życia. Fotografia ta staÅ‚a siÄ™ wzorem dla wszystkich portretów ÅšwiÄ™tego, również tych wywieszonych na placu Å›w. Piotra podczas jego beatyfikacji i kanonizacji.
Cudowne uzdrowienia wybrane do beatyfikacji i kanonizacji
SpoÅ›ród tysiÄ™cy cudownych uzdrowieÅ„ przypisywanych wstawiennictwu Å›w. Charbela trzy zostaÅ‚y wybrane do zakoÅ„czenia procesu beatyfikacyjnego i kanonizacyjnego.
W 1936 r. trzydziestoletnia siostra zakonna Maria Abel Kamari ciężko zachorowaÅ‚a – doznaÅ‚a rozlegÅ‚ego owrzodzenia żoÅ‚Ä…dka. Po dwóch operacjach nie byÅ‚o żadnej poprawy – kobieta dalej nie mogÅ‚a jeść, ponadto nastÄ…piÅ‚o u niej odwapnienie koÅ›ci, straciÅ‚a zÄ™by, a jej prawa rÄ™ka zostaÅ‚a sparaliżowana. W 1942 r. problemy żoÅ‚Ä…dkowe siostry Marii nasiliÅ‚y siÄ™ do tego stopnia, że już nawet nie wstawaÅ‚a z Å‚óżka, gdyż istniaÅ‚o staÅ‚e niebezpieczeÅ„stwo Å›mierci. Po przyjÄ™ciu sakramentu namaszczenia chorych zakonnica zaczęła gorÄ…co siÄ™ modlić o powrót do zdrowia za wstawiennictwem Å›w. Charbela. Na jej usilnÄ… proÅ›bÄ™ 11 lipca 1950 r. zawieziono jÄ… do grobu ÅšwiÄ™tego Pustelnika. Kiedy s. Maria dotknęła grobu, poczuÅ‚a w caÅ‚ym swoim ciele jakby elektryczny wstrzÄ…s. OtarÅ‚a wtedy chusteczkÄ… tajemniczy pÅ‚yn, który wypÅ‚ywaÅ‚ z ciaÅ‚a Å›w. Charbela i przenikaÅ‚ przez marmurowy sarkofag. I kiedy potarÅ‚a mokrÄ… tkaninÄ… chore części ciaÅ‚a, natychmiast wstaÅ‚a o wÅ‚asnych siÅ‚ach z noszy i zaczęła normalnie chodzić. WidzÄ…c to, zgromadzeni ludzie z wielkÄ… radoÅ›ciÄ… zaczÄ™li krzyczeć, że staÅ‚ siÄ™ cud. Od tego momentu kobieta zostaÅ‚a caÅ‚kowicie uzdrowiona, co potwierdziÅ‚y późniejsze szczegóÅ‚owe badania lekarskie.
Iskander Obeid byÅ‚ kowalem. W 1925 r. podczas pracy w kuźni odÅ‚amek metalu poważnie uszkodziÅ‚ jego prawe oko. Dziwnym zbiegiem okolicznoÅ›ci w roku 1937, również w czasie pracy, to samo oko zostaÅ‚o tak mocno zranione, że mężczyzna przestaÅ‚ nim w ogóle widzieć. Lekarze zdecydowali siÄ™ wówczas na jego usuniÄ™cie. Pomimo tego, że Iskander odczuwaÅ‚ nieustanny ból uszkodzonego oka, nie zgodziÅ‚ siÄ™, aby je usuniÄ™to. W 1950 r. zaczÄ…Å‚ żarliwie siÄ™ modlić o uzdrowienie za wstawiennictwem Å›w. Charbela. Pewnej nocy w czasie snu zobaczyÅ‚ ÅšwiÄ™tego Pustelnika, który prosiÅ‚ go, aby udaÅ‚ siÄ™ z pielgrzymkÄ… do jego grobu w klasztorze Annaya. Iskander zdecydowaÅ‚ siÄ™ tam pojechać 18 października 1950 r. Gdy dotarÅ‚ na miejsce, ból oka tak bardzo siÄ™ nasiliÅ‚, że z tylko z wielkim trudem mógÅ‚ go znosić. Po spowiedzi i przyjÄ™ciu Jezusa w Komunii Å›w. Iskander dÅ‚ugo siÄ™ modliÅ‚ przy grobie Å›w. Charbela. W nocy przyÅ›niÅ‚ mu siÄ™ ÅšwiÄ™ty Pustelnik, który go pobÅ‚ogosÅ‚awiÅ‚. Kiedy rano siÄ™ obudziÅ‚, stwierdziÅ‚ ku swojej wielkiej radoÅ›ci, że doskonale widzi na prawe oko, a ból caÅ‚kowicie ustaÅ‚. Komisja lekarska potwierdziÅ‚a fakt caÅ‚kowitej, cudownej regeneracji uszkodzonego oka Iskandra Obeida.
Mariam Assai Awad, Syryjka mieszkajÄ…ca w Libanie, dowiedziaÅ‚a siÄ™, że jest chora na raka żoÅ‚Ä…dka, gdy nastÄ…piÅ‚y już przerzuty na jelita i gardÅ‚o. Operacje w 1963 i 1965 r. nic nie pomogÅ‚y. Z medycznego punktu widzenia Mariam nie miaÅ‚a żadnych szans na wyleczenie, zostaÅ‚a wiÄ™c wypisana ze szpitala, aby mogÅ‚a umierać w swoim domu. Chora zaczęła wtedy wzywać pomocy Å›w. Charbela. Pewnej nocy w 1967 r. przed zaÅ›niÄ™ciem gorÄ…co pomodliÅ‚a siÄ™ za wstawiennictwem Å›w. Charbela o swoje caÅ‚kowite uzdrowienie. I kiedy obudziÅ‚a siÄ™ rano, stwierdziÅ‚a, że wszystkie symptomy jej choroby zniknęły. Lekarze z miejscowego szpitala przeżyli prawdziwy szok, kiedy zobaczyli Mariam poruszajÄ…cÄ… siÄ™ o wÅ‚asnych siÅ‚ach. SzczegóÅ‚owe badania potwierdziÅ‚y, że kobieta zostaÅ‚a w niewyjaÅ›niony sposób caÅ‚kowicie uzdrowiona.
Cudowne znaki w Rosji
Anatolij Bajukanski, naczelny redaktor rosyjskiego miesiÄ™cznika Lekar, po raz pierwszy dowiedziaÅ‚ siÄ™ o Å›w. Charbelu po przeczytaniu artykuÅ‚u w biaÅ‚oruskim czasopiÅ›mie Odkrywca. Autor pisaÅ‚, że Å›wiÄ™ty z Libanu uzdrawia z różnych chorób oraz pomaga ludziom odkryć i przyjąć skarb chrzeÅ›cijaÅ„skiej wiary. W 1997 r. red. Bajukanski zdecydowaÅ‚ siÄ™ opublikować w swoim piÅ›mie artykuÅ‚ o Å›w. Charbelu, wraz z jego fotografiÄ…. Odzew czytelników Lekara byÅ‚ zadziwiajÄ…cy: z Rosji i z BiaÅ‚orusi napÅ‚ynęło do redakcji przeszÅ‚o 5000 listów ze Å›wiadectwami cudownych uzdrowieÅ„ i różnych Å‚ask przypisywanych wstawiennictwu Å›w. Charbela. Dla Bajukanskiego byÅ‚ tym bardziej zadziwiajÄ…cy fakt, że Rosjanie po okresie komunistycznej ateizacji nie sÄ… skÅ‚onni wierzyć w cudowne uzdrowienia, zwÅ‚aszcza przypisywane katolickiemu Å›wiÄ™temu. W piÄ™ciu kolejnych wydaniach swego miesiÄ™cznika Anatolij opublikowaÅ‚ zdjÄ™cia Å›w. Charbela oraz Å›wiadectwa uzdrowieÅ„ dziÄ™ki jego wstawiennictwu. Czytelnicy pisali o uzdrowieniach z najróżniejszych nieuleczalnych chorób: zaawansowanych nowotworów, paraliżu, gangren, stanów caÅ‚kowitej nieÅ›wiadomoÅ›ci, Å›piÄ…czki oraz z innych jeszcze, pomniejszych dolegliwoÅ›ci. ArtykuÅ‚y i książki Bajukanskiego o Å›w. Charbelu nie zostaÅ‚y dobrze przyjÄ™te przez wielu duchownych prawosÅ‚awnych oraz rosyjskich dziennikarzy. Autora poddano ostrej krytyce za to, że propaguje kult katolickiego Å›wiÄ™tego, a niektórzy prawosÅ‚awni księża nawoÅ‚ywali nawet wiernych do palenia obrazów Å›w. Charbela.
Anatolij Bajukanski udaÅ‚ siÄ™ wówczas z pielgrzymkÄ… do grobu Å›w. Charbela. ZabraÅ‚ ze sobÄ… listy, które przesÅ‚ali mu czytelnicy, aby poÅ‚ożyć je na grobie Å›wiÄ™tego Pustelnika. Pielgrzymka ta bardzo umocniÅ‚a go w wierze. Niemalże namacalnie doÅ›wiadczyÅ‚ wówczas bliskoÅ›ci Å›w. Charbela i jego cudownego wstawiennictwa u Boga, ponieważ wielu nieuleczalnie chorych czytelników Lekara zostaÅ‚o caÅ‚kowicie uzdrowionych. Anatolij przekonaÅ‚ siÄ™ wtedy, że wszystko staje siÄ™ możliwe dla czÅ‚owieka, który szczerze ufa i wierzy Bogu oraz modli siÄ™ za wstawiennictwem Å›wiÄ™tych.
oprac. ks. Mieczysław Piotrowski TChr
Adres do sanktuarium św. Charbela:
Saint Marone’s convent, Saint Charbel’s Tomb, Annaya – Byblos, Liban
tel.: 00961 – 9 760130;
fax: 00961 – 9 760135;
ÅšwiÄ™ty Ojcze Charbelu, który wyrzekÅ‚eÅ› siÄ™ przyjemnoÅ›ci Å›wiatowych i żyÅ‚eÅ› w pokorze i ukryciu w samotnoÅ›ci eremu, a teraz przebywasz w chwale nieba, wstawiaj siÄ™ za nami. RozjaÅ›nij nasze umysÅ‚y i serca, utwierdź wiarÄ™ i wzmocnij wolÄ™. Rozpal w nas miÅ‚ość Boga i bliźniego. Pomagaj w wyborze dobra i unikania zÅ‚a. BroÅ„ nas przed wrogami widzialnymi i niewidzialnymi i wspomagaj w naszej codziennoÅ›ci. Za Twoim wstawiennictwem wielu ludzi otrzymaÅ‚o od Boga dar uzdrowienia duszy i ciaÅ‚a, rozwiÄ…zania problemów w sytuacjach po ludzku beznadziejnych. Wejrzyj na nas z miÅ‚oÅ›ciÄ…, a jeżeli bÄ™dzie to zgodne z wolÄ… Bożą, uproÅ› nam u Boga Å‚askÄ™, o którÄ… pokornie prosimy, a przede wszystkim pomagaj nam iść codziennie drogÄ… Å›wiÄ™toÅ›ci do życia wiecznego.