Autor: redakcja,
MiÅ‚ujcie siÄ™! 4/2004 → Temat numeru
Islam to jedna z wielkich religii monoteistycznych, zaÅ‚ożona w VII wieku po Chrystusie przez Muhammada ibn Abd Allaha (Mahometa), który uważajÄ…c siÄ™ za nastÄ™pcÄ™ proroków biblijnych (do nich zaliczaÅ‚ też Jezusa Chrystusa), swoje objawienia oraz wynikajÄ…ce z nich prawa i nakazy spisaÅ‚ w ksiÄ™dze Koran, uważanej przez muzuÅ‚manów za Å›wiÄ™tÄ…. Doktryna islamu (w której jest wiele elementów wziÄ™tych ze Starego Testamentu, filozofii hellenistycznej i religii Dalekiego Wschodu) uznaje za podstawowe nastÄ™pujÄ…ce prawdy: „Nie ma żadnego bóstwa poza Bogiem prawdziwym (Allahem), a Mahomet jest Jego wysÅ‚aÅ„cem”.
Wyznawca Allaha jest zobowiÄ…zany wierzyć w niego jako jedynego Boga, przestrzegać Å›ciÅ›le rytuaÅ‚ów modlitwy i okresów postu, odbyć pielgrzymkÄ™ do sanktuarium w Mekce, udzielać jaÅ‚mużny i – wedÅ‚ug jednego z odÅ‚amów islamu – walczyć z przeciwnikami swej wiary, zwÅ‚aszcza gdy ogÅ‚osi siÄ™ „Å›wiÄ™tÄ… wojnÄ™”. StÄ…d czÄ™sto biorÄ… siÄ™ formy fundamentalizmu muzuÅ‚maÅ„skiego, widoczne w przeszÅ‚oÅ›ci, ale i wspóÅ‚czeÅ›nie. Dla muzuÅ‚manina tej orientacji chrzeÅ›cijanin jest po prostu niewiernym i nie traktuje siÄ™ go jako partnera do dialogu. Uznawanie Jezusa za Boga jest uważane za najwiÄ™kszy grzech.
IstniejÄ… też liczne Å›rodowiska islamskie wroÅ›niÄ™te w kulturÄ™ krajów, w których mieszkajÄ…, i pozostajÄ…c przy swojej religii, przyjmujÄ… obyczaje oraz wymogi życia tam panujÄ…ce. W nielicznych w Polsce miejscowoÅ›ciach zamieszkaÅ‚ych przez ludność pochodzenia tatarskiego wyznaje siÄ™ jeszcze islam przy równoczesnym wielkim przywiÄ…zaniu do Ojczyzny.
ByÅ‚y jednak czasy, nie tak odlegÅ‚e, gdy wojny z narodami wyznajÄ…cymi islam byÅ‚y jednymi z najkrwawszych, a losy „niewiernych” pod okupacjÄ… muzuÅ‚maÅ„skÄ… nie do pozazdroszczenia.