Autor: Świadectwo,
MiÅ‚ujcie siÄ™! 3/2004 → Rodzina
Ubolewam nad ludźmi uzależnionymi od telewizji. Wielu moich znajomych oglÄ…da kilka seriali telewizyjnych. Znam paniÄ…, która tak żyje problemami bohaterów z ekranu, że nie jest w stanie angażować siÄ™ w sprawy swoich dzieci, nie mówiÄ…c już o innych ludziach. Wprawdzie niektóre seriale odzwierciedlajÄ… fragmenty wspóÅ‚czesnego życia, ale przecież osoba w wieku dojrzaÅ‚ym zna życie, a wiÄ™c nie musi siÄ™ go uczyć od fikcyjnych postaci.
Matka Teresa z Kalkuty powiedziaÅ‚a: „Ilekroć uÅ›miechniesz siÄ™ do drugiego czÅ‚owieka lub podasz mu pomocnÄ… dÅ‚oÅ„, zawsze jest wtedy Boże Narodzenie”. Obecnie tak wielu ludzi przeżywa ogromne problemy. Niektórzy twierdzÄ…, że żyjemy w apokaliptycznych czasach. JeÅ›li to prawda, to szczególne znaczenie majÄ… sÅ‚owa: „Jeden drugiego brzemiona noÅ›cie” (Ga 6, 2) oraz „Wszystko, co uczyniliÅ›cie jednemu z braci, MnieÅ›cie uczynili” (Mt 25, 40). Codzienność daje nam okazjÄ™ do realizowania tych sÅ‚ów.
CieszÄ™ siÄ™, że mam znajomÄ…, która bardzo siÄ™ stara żyć wedÅ‚ug Dekalogu i dużo czasu poÅ›wiÄ™ca na modlitwÄ™. Przed swoim odejÅ›ciem na emeryturÄ™ ogÅ‚osiÅ‚a wÅ›ród znajomych konkurs z nagrodami na pomysÅ‚y na to, co ma robić jako emerytka. NazwaÅ‚a siÄ™ stypendystkÄ… ZUS-u. Jakie propozycje otrzymaÅ‚a?
1. Uczyć się języka obcego i zapisać się na Uniwersytet Trzeciego Wieku.
(Odrzuciła to, bo nie służy to innym ludziom, ale pozostałe zapisała w swoim notesie, aby je realizować i propagować).
2. Chodzić do domu opieki społecznej, aby pomagać samotnym i wspierać najbardziej potrzebujących.
3. NawiÄ…zać kontakt z domem dziecka, aby być „przyszywanÄ… ciociÄ…” dla któregoÅ› z dzieci.
4. Zrobić listÄ™ znajomych, którzy majÄ… problemy, i być dla nich wsparciem, np. pomóc zrobić zakupy starszej osobie, popilnować dzieci, aby ich matka odpoczęła, wyprowadzić kogoÅ› na spacer itp.
5. Ewangelizować czÅ‚owieka, który przebywa w zakÅ‚adzie karnym.
6. Apostołować w swoim środowisku poprzez dyskusje, pożyczanie książek i czasopism.
7. Z czasopism dla niepeÅ‚nosprawnych wybrać kilka adresów osób, które cierpiÄ… z powodu samotnoÅ›ci, i korespondować z nimi.
Inna emerytka zrobiÅ‚a dwieÅ›cie par skarpet, aby rozdać potrzebujÄ…cym. Pewna pani z GdaÅ„ska wywiesiÅ‚a ogÅ‚oszenie w swojej klatce schodowej, że zaprasza do siebie, aby wspólnie odmawiać różaniec. Grupa tak siÄ™ powiÄ™kszaÅ‚a, że wkrótce zaczęła gromadzić siÄ™ w lokum przy plebanii. CzÅ‚onkowie wspólnoty pomagajÄ… sobie i innym i wciąż siÄ™ wspólnie modlÄ….
Wspomniana koleżanka emerytka dziś dba o zdrowie. Stwierdza, że eliksirem młodości są: pozytywne myślenie i miłość do ludzi. Rozstała się z pesymizmem. Patrząc przez okno, widzi piękny pejzaż, a nie brudną szybę. Lubi obdarzać ludzi komplementami, rozmawiać z nimi, a jeszcze bardziej ich słuchać. Żyć to w końcu widzieć piękno w ludziach.
Jan PaweÅ‚ II prosi nas, abyÅ›my angażowali siÄ™ w dobro. Gdy wzrasta w nas miÅ‚ość do ludzi, wzrasta w nas i radość. Psycholodzy twierdzÄ…, że czÅ‚owiek rani drugiego, ponieważ sam zostaÅ‚ poraniony. Skrzywdzony krzywdzi, upokorzony upokarza. Starajmy siÄ™ wiÄ™c ludzi zrozumieć, a nie sÄ…dzić. Ważne jest tu przebaczenie, które jest rozbrojeniem serca. Należy natomiast bać siÄ™ pychy, bo ma ona bardzo dużo odmian i zamyka w krÄ™gu egocentryzmu. PiÄ™knie na ten temat powiedziaÅ‚ Å›w. Brat Albert: „Ubóstwiać siebie samego to najgÅ‚upszy rodzaj baÅ‚wochwalstwa”. JeÅ›li bÄ™dziemy mieć pokorÄ™ chrzeÅ›cijaÅ„skÄ…, wtedy wyniesiemy siÄ™ ponad zniewagi, obmowy i krzywdy moralne. Pokora i Å‚agodność stanÄ… siÄ™ siÅ‚Ä… ducha dajÄ…cÄ… zwyciÄ™stwo, również w życiu codziennym.
Ostatnio moja znajoma kupiÅ‚a dużą kopertÄ™, do której wrzuca dowcipy. CzÄ™sto Å›mieje siÄ™ bez powodu, cieszy siÄ™ drobiazgami. Na myÅ›l przychodzÄ… sÅ‚owa, które powiedziaÅ‚ Pan Jezus Å›w. Faustynie: „ModlitwÄ… i cierpieniem wiÄ™cej zbawisz dusz aniżeli misjonarz przez same tylko nauki i kazania” (Dzienniczek, 1767).