Autor: redakcja,
MiÅ‚ujcie siÄ™! 5/2003 → Temat numeru
Termin homeopatia pochodzi z poÅ‚Ä…czenia dwóch sÅ‚ów: homois (podobny) i pathos (ból). Leksykon PWN stwierdza, że „homeopatia to nieuznawana przez naukÄ™ metoda leczenia polegajÄ…ca na stosowaniu w bardzo dużym rozcieÅ„czeniu Å›rodków, które w normalnym stężeniu powodujÄ… objawy podobne do objawów danej choroby”. Homeopatia jest wiÄ™c systemem terapeutycznym polegajÄ…cym na „leczeniu” chorych przy pomocy takich Å›rodków, które wywoÅ‚ujÄ… objawy identyczne z tymi, które chcemy wyleczyć. „Podobne leczy siÄ™ podobnym”.
Jakie sÄ… źródÅ‚a i doktrynalne podstawy homeopatii? TwórcÄ… stosowanej dzisiaj homeopatii jest urodzony w 1755 r. dr Samuel Hahnemann. W 1810 r. napisaÅ‚ książkÄ™ Organon of Rational Healing. Jest to najważniejsze dzieÅ‚o homeopatii, z którego dowiadujemy siÄ™ o Å›cisÅ‚ych powiÄ…zaniach tej metody leczenia z magnetyzmem zwierzÄ™cym. Czytamy tam, że ludzkie choroby sÄ… spowodowane przez wyÅ‚Ä…cznie duchowe (dynamiczne) zaburzenia mocy ducha (witalnej zasady) ożywiajÄ…cej ludzkie ciaÅ‚o (por. Organon,11). Lekarstwo ma dziaÅ‚ać na energiÄ™ witalnÄ… i dlatego ma przypominać chorobÄ™, być do niej podobne.
Lek homeopatyczny musi być maksymalnie rozcieÅ„czony. StopieÅ„ rozcieÅ„czenia oznacza siÄ™ literÄ… D (system dziesiÄ™tny) lub C (system setny). System D polega na tym, iż 1 kroplÄ™ „leku” mieszamy z 9 kroplami wody lub, rzadziej, alkoholu; otrzymujemy roztwór D1, nastÄ™pnie 1 kroplÄ™ D1 z 9 kroplami wody otrzymujemy roztwór D2 itd. itd. System setny C polega na tym, iż 1 kroplÄ™ „leku” mieszamy z 99 kroplami wody czy alkoholu, otrzymujÄ…c w ten sposób roztwór C1 (CH1), nastÄ™pnie 1 kroplÄ™ C1 z 99 kroplami wody i mamy C2 itd. RozcieÅ„czenia niskie wahajÄ… siÄ™ miÄ™dzy D1 a D10 (C5), zaÅ› rozcieÅ„czenia wysokie od CH5 do CH30, a nawet CH100 itd. Z naukowego punktu widzenia, biorÄ…c na przykÅ‚ad sól kuchennÄ…, za pomocÄ… prostego rachunku można dowieść, że w roztworze od CH12 nie ma już ani jednej czÄ…steczki tego zwiÄ…zku. A wiÄ™c co „leczy”?...
Dr. medycyny H.J. Bopp z St. Gall w Szwajcarii pisze: „By skonstatować absurdalność leczenia homeopatycznego, skorzystamy z przewodnika Guide pratique d‘homéopathie J. Hodlera. Zgodnie z prawem podobieÅ„stw doradza on podanie Calculi renalis (kamienie nerkowe) CH9 choremu cierpiÄ…cemu na te wÅ‚aÅ›nie kamienie nerkowe. Oczekuje siÄ™ wiÄ™c znikniÄ™cia kamicy nerkowej i uleczenia chorego poprzez zastosowanie leku zawierajÄ…cego sproszkowany kamieÅ„ nerkowy, rozpuszczony w stężeniu 1/100000000000000000000 (18 zer). Ten sposób leczenia staje siÄ™ co najmniej niebezpieczny w wypadku choroby zakaźnej” (Brulion 1/1999, str. 130).
Drugim etapem przygotowania leków homeopatycznych jest potencjalizacja lub dynamizacja, która polega na powtarzanych przy każdym rozcieÅ„czaniu wstrzÄ…Å›niÄ™ciach. Owe wstrzÄ…sy majÄ… uchwycić niewidzialnÄ… energiÄ™ okultystycznÄ… czyli niematerialnÄ… naturÄ™ substancji. W Organonie czytamy: „Lekarz jest w stanie usunąć owe chorobowe zaburzenie jedynie poprzez oddziaÅ‚ywanie na owÄ… niematerialnÄ… energiÄ™ przy pomocy substancji obdarzonych mocami modyfikujÄ…cymi, także niematerialnymi, a odbieranymi przez unerwionÄ… wrażliwość obecnÄ… w organizmie. Tak oto dziÄ™ki ich dynamicznemu oddziaÅ‚ywaniu na energiÄ™ witalnÄ… mogÄ… leki przywrócić zdrowie i rzeczywiÅ›cie odnowić równowagÄ™ biologicznÄ… chorego”. Jak widać ta zasada wprowadza nas w Å›wiat okultyzmu, używania tajemnych mocy, a na ten temat KoÅ›cióÅ‚ wypowiada siÄ™ jednoznacznie: wszystkie praktyki magii i czarów, przez które dąży siÄ™ do pozyskania tajemnych siÅ‚, by posÅ‚ugiwać siÄ™ nimi i osiÄ…gnąć nadnaturalna wÅ‚adzÄ™ nad bliźnim – nawet w celu zapewnienia mu zdrowia – sÄ… w poważnej sprzecznoÅ›ci z cnotÄ… religijnoÅ›ci (tzn. sÄ… grzechem ciężkim) (KKK 2117).
W krÄ™gu producentów leków homeopatycznych jest powszechnie wiadome, że w celu znalezienia nowego leku stosuje siÄ™ praktyki okultystyczne, wahadeÅ‚ka, seanse spirytystyczne, podczas których prosi siÄ™ duchy o informacje.
Dr H. J. Bopp pisze, że „homeopatia spokrewniona jest z magnetyzmem, praktykÄ… hipnotyzerów oraz terapiÄ… opierajÄ…cÄ… siÄ™ na odczytywaniu informacji z ksztaÅ‚tu małżowiny usznej (auriculo therapie), a przecież wszystkie te metody sÄ… albo okultystyczne, albo z okultyzmem powiÄ…zane (occultus – nieznany). Nasz wysiÅ‚ek powinien zmierzać do demistyfikacji pozorów naukowoÅ›ci tych metod, które nie sÄ… przekonywajÄ…ce, kiedy bada siÄ™ źródÅ‚o, teoriÄ™, praktykÄ™ oraz bieżące Å›wiadectwa, dotyczÄ…ce efektów ich zastosowania. NaiwnoÅ›ciÄ… byÅ‚oby oczekiwać jasnej i rzetelnej odpowiedzi, czy też odsÅ‚aniajÄ…cych prawdÄ™ wyjaÅ›nieÅ„ ze strony lekarzy lub farmaceutów leczÄ…cych za pomocÄ… homeopatii. I choć na pewno istniejÄ… wÅ›ród nich ludzie uczciwi i sumienni, szukajÄ…cy sposobu korzystania z homeopatii w oderwaniu od jej tajemnych praktyk, to jednak wpÅ‚yw okultyzmu, z natury swej ukryty, czÄ™sto pod przykrywkÄ… pseudonaukowej teorii, nie znika ani nie zostaje zneutralizowany przez fakt powierzchownego potraktowania, które zadowala siÄ™ po prostu zanegowaniem istnienia takiego wpÅ‚ywu. Homeopatia jest po prostu niebezpieczna. Jest caÅ‚kowicie sprzeczna z nauczaniem SÅ‚owa Bożego. Chce ona leczyć za pomocÄ… substancji zdynamizowanych, a to oznacza – obciążonych «Å‚adunkiem» okultystycznym. Leczenie homeopatiÄ… jest wiÄ™c owocem praktycznego przyjÄ™cia filozofii i religii hinduizmu, panteistycznej i ezoterycznej”. Dr Bopp piszÄ…c o tym, jaka powinna być postawa chrzeÅ›cijanina wobec homeopatii stwierdza, że „Pismo ÅšwiÄ™te wyraźnie przestrzega przed konsekwencjami praktykowania spirytyzmu i astrologii, które homeopatia ma w wielkim poważaniu.
Nie bÄ™dziecie siÄ™ zwracać do wywoÅ‚ujÄ…cych duchy ani do wróżbitów. Nie bÄ™dziecie zasiÄ™gać ich rady, aby nie splugawić siÄ™ przez nich. Ja jestem Pan, Bóg wasz (KpÅ‚ 19,31); Nie znajdzie siÄ™ poÅ›ród ciebie nikt, kto by przeprowadzaÅ‚ przez ogieÅ„ swego syna lub córkÄ™, uprawiaÅ‚ wróżby, gusÅ‚a, przepowiednie i czary, nikt, kto by uprawiaÅ‚ zaklÄ™cia, pytaÅ‚ duchów i widma, zwracaÅ‚ siÄ™ do umarÅ‚ych. ObrzydliwoÅ›ciÄ… jest dla Pana każdy, kto to czyni (Pwt 18,10-12). Pan Bóg uważa te grzechy za plugawiÄ…ce nas, za duchowÄ… prostytucjÄ™, ohydÄ™. Jego przestroga jest uroczysta.
Zażywanie leków homeopatycznych oraz wyrobów antropozoficznych (Weleda) jest jak najbardziej niewskazane i odradzane. Niektórzy wierzÄ…cy myÅ›lÄ…, że leki homeopatyczne o bardzo niskim stężeniu (do D6) sÄ… duchowo nieszkodliwe. Nawet jeÅ›li wziąć pod uwagÄ™, że wspóÅ‚czeÅ›nie leki homeopatyczne produkowane metodÄ… przemysÅ‚owÄ… sÄ… dynamizowane mechanicznie, już samo przyjÄ™cie i leczenie homeopatiÄ… jest owocem praktycznego uznania filozofii i religii hinduizmu. Kontakt z niematerialnÄ… istotÄ… rzeczy, z niewidzialnÄ… siÅ‚Ä… Å›wiata ezoterycznego dziaÅ‚ajÄ…cego w leku, kala chrzeÅ›cijanina. Tajemne, okultystyczne dziaÅ‚anie w homeopatii przenosi siÄ™ na osobÄ™ chorego, poddaje go (Å›wiadomego lub nie) dziaÅ‚aniu zÅ‚ego ducha. Wielokrotnie rezultatem tego jest pewien zwiÄ…zek z szatanem. Można zostać wyleczonym z choroby ciaÅ‚a, ale za to nastÄ™puje w czÅ‚owieku zachwianie równowagi psychicznej, a w życiu duchowym regres. ZnaczÄ…cym jest fakt, że czÄ™sto w tych rodzinach, które stosujÄ… takie metody leczenia, spotkać można depresje.
Ludzie wierzący nie powinni dać się skusić faktem zadziwiających uzdrowień przy pomocy homeopatii. Nie chodzi o to, by je zanegować, nawet jeśli medycyna naukowa nie znajduje wyjaśnień. Pismo Święte uczy nas, że szatan poprzez ludzi zdolny jest czynić cuda i uzdrowienia: Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeżeli to możliwe, także wybranych (2 Tes 2,9-10).
Co należy czynić, jeÅ›li spostrzegamy, że wystawiliÅ›my siebie na owo tajemne dziaÅ‚anie? Przede wszystkim konieczna jest skrucha i odciÄ™cie od takiego wpÅ‚ywu. Należy uwierzyć caÅ‚ym sercem, po uznaniu swych grzechów, w caÅ‚kowite wyzwolenie poprzez OfiarÄ™ i PrzenajdroższÄ… Krew Chrystusa, wylanÄ… na Krzyżu. Spotkanie z wiernymi (duchownymi lub Å›wieckimi), doÅ›wiadczonymi w tej dziedzinie jest czÄ™sto konieczne, szczególnie jeÅ›li zaistniaÅ‚y problemy psychiczne lub duchowe. Pan Jezus przyszedÅ‚ zbawić i wyzwolić. JeÅ›li wyznajemy nasze grzechy, Bóg jako wierny i sprawiedliwy odpuÅ›ci je nam i oczyÅ›ci nas z wszelkiej nieprawoÅ›ci (l J 1,9). JeÅ›li wiÄ™c Syn was wyzwoli, wówczas bÄ™dziecie rzeczywiÅ›cie wolni (J 8, 36). (dr H. J. Bopp, La Bonne Nouvelle, Olivet 1984. cyt. za Brulion 1/1999, s.132-133)