Pan Jezus pragnie obdarować nas peÅ‚niÄ… szczęścia w niebie, dlatego wzywa nas do nawrócenia, abyÅ›my zerwali z grzechem i nie szli drogÄ… prowadzÄ…cÄ… do zguby wiecznej.
Nigdy nie jest za późno, aby siÄ™ nawrócić. Im wiÄ™ksza nÄ™dza – mówi Pan Jezus – tym wiÄ™ksze ma prawo do miÅ‚osierdzia mojego... Zdrój miÅ‚osierdzia mojego zostaÅ‚ otwarty na oÅ›cież wÅ‚óczniÄ… na krzyżu dla wszystkich dusz – nikogo nie wyÅ‚Ä…czyÅ‚em (Dz 1182). W przekazanym siostrze Faustynie orÄ™dziu o nieskoÅ„czonym miÅ‚osierdziu Boga jest równoczeÅ›nie przestroga dla tych wszystkich, którzy lekceważą wezwanie do nawrócenia, zamykajÄ… swoje serca i umysÅ‚y, nie chcÄ… zbliżyć siÄ™ do źródÅ‚a Bożego miÅ‚osierdzia, nie chcÄ… skorzystać z sakramentu pokuty. Pan Jezus kieruje do nich ostrzeżenie: O biedni, którzy nie korzystacie z tego cudu miÅ‚osierdzia Bożego, na darmo bÄ™dziecie woÅ‚ać, ale bÄ™dzie już za późno (Dz 1448); Bóg nie dozwoli z siebie szydzić. A co czÅ‚owiek sieje, to i żąć bÄ™dzie: kto sieje w ciele swoim, jako plon ciaÅ‚a zbierze zagÅ‚adÄ™; kto sieje w duchu, jako plon ducha zbierze życie wieczne
(Ga 6, 8).
Pan Jezus zleciÅ‚ s. Faustynie bardzo ważnÄ… misjÄ™ do speÅ‚nienia: Przygotujesz Å›wiat na ostateczne przyjÅ›cie moje (Dz 429). O tej misji mówiÅ‚a s. Faustynie również Matka NajÅ›wiÄ™tsza, kierujÄ…c do niej nastÄ™pujÄ…ce sÅ‚owa: Ja daÅ‚am Zbawiciela Å›wiatu, a ty masz mówić Å›wiatu o Jego wielkim miÅ‚osierdziu i przygotować Å›wiat na powtórne przyjÅ›cie Jego (Dz 635). Pan Jezus pragnie nas ostrzec przed nadchodzÄ…cym dniem SÄ…du i wzywa, abyÅ›my korzystali z czasu miÅ‚osierdzia: Blisko jest dzieÅ„ straszliwy, dzieÅ„ mojej sprawiedliwoÅ›ci (Dz 965); Nim przyjdÄ™ jako sÄ™dzia sprawiedliwy, otwieram na oÅ›cież drzwi miÅ‚osierdzia mojego. Kto nie chce przejść przez drzwi miÅ‚osierdzia, ten musi przejść przez drzwi sprawiedliwoÅ›ci mojej (Dz 1146).
OrÄ™dzie, które przekazaÅ‚a nam s. Faustyna, gÅ‚osi, że Bóg jest samym miÅ‚osierdziem (Dz 1074, 300) i pragnie, aby wszyscy ludzie wyzbyli siÄ™ wszelkich lÄ™ków i obaw i z ufnoÅ›ciÄ… powierzyli Jego miÅ‚osierdziu swoje poranione grzechami serca. Kiedy jednak minie obecny czas miÅ‚osierdzia, Chrystus przyjdzie sprawować sÄ…d. Niech pozna caÅ‚a ludzkość niezgÅ‚Ä™bione miÅ‚osierdzie moje. Jest to znak na czasy ostateczne, po nim nadejdzie dzieÅ„ sprawiedliwy. Póki czas niech uciekajÄ… do źródÅ‚a miÅ‚osierdzia mojego (Dz 848).
Nie chcÄ™ karać zbolaÅ‚ej ludzkoÅ›ci – mówi Jezus – ale pragnÄ™ jÄ… uleczyć, przytulajÄ…c jÄ… do swego miÅ‚osiernego serca. Kar używam, kiedy mnie sami zmuszajÄ… do tego; rÄ™ka moja niechÄ™tnie bierze za miecz sprawiedliwoÅ›ci; przed dniem sprawiedliwoÅ›ci posyÅ‚am dzieÅ„ miÅ‚osierdzia (Dz 1588).
Pan Jezus poleciÅ‚, aby w pierwszÄ… niedzielÄ™ po Wielkanocy wszyscy uroczyÅ›cie obchodzili Å›wiÄ™to Bożego MiÅ‚osierdzia. PragnÄ™, aby Å›wiÄ™to MiÅ‚osierdzia byÅ‚o ucieczkÄ… dla biednych grzeszników. W dniu tym otwarte sÄ… wnÄ™trznoÅ›ci miÅ‚osierdzia mego, wylewam caÅ‚e morze Å‚ask na dusze, które siÄ™ zbliżą do źródÅ‚a miÅ‚osierdzia mojego; która dusza przystÄ…pi do spowiedzi i Komunii Å›w., dostÄ…pi zupeÅ‚nego odpuszczenia win i kar; w dniu tym otwarte sÄ… wszystkie upusty Boże, przez które pÅ‚ynÄ… Å‚aski; niech siÄ™ nie lÄ™ka zbliżyć do mnie żadna dusza, chociażby grzechy jej byÅ‚y jak szkarÅ‚at (...). ÅšwiÄ™to MiÅ‚osierdzia wyszÅ‚o z wnÄ™trznoÅ›ci moich, pragnÄ™, aby uroczyÅ›cie obchodzone byÅ‚o w pierwszÄ… niedzielÄ™ po Wielkanocy. Nie zazna ludzkość spokoju, dopokÄ…d nie zwróci siÄ™ do źródÅ‚a miÅ‚osierdzia mojego (Dz 699). Pan Jezus prosi nas, abyÅ›my przygotowali siÄ™ na Å›wiÄ™to Bożego MiÅ‚osierdzia przez odprawienie nowenny, która powinna rozpocząć siÄ™ w Wielki PiÄ…tek i trwać przez dziewięć dni. PowiedziaÅ‚ mi Pan – pisze s. Faustyna – żeby tÄ™ koronkÄ™ odmawiać przez dziwięć dni przed Å›wiÄ™tem MiÅ‚osierdzia (...). W tej nowennie udzielÄ™ duszom wszelkich Å‚ask (Dz 796).